- پف کاردن
دمیدن
معنی پف کاردن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(وِ یَ)
لغت نامه دهخدا
دهن را بسته از میان دو لب دم برآوردن و دمیدن برای تیز کردن یا کشتن آتشی یا سرد شدن حارّی. دمیدن. فوت کردن. (در تداول عوام) :
هر آن شمعی که ایزد برفروزد
هر آن کس پف کند سبلت بسوزد.
بوشکور (از لغت نامۀ اسدی نخجوانی).
هر که بر روی مه فشاند تف
یا کند بر چراغ انجم پف.
جامی.
، آماسیدن. آماهیدن. نفخ کردن. خیز برداشتن چنانکه روی و پشت پای وپشت دست و جز آن. برآمدن. باد کردن. ورم کردن. بالاآمدن: روی بچه پف کرده است. کوکو پف کرد. شامی پف کرد، مجازاً بمعنی تکبر کردن در تداول عوام
هر آن شمعی که ایزد برفروزد
هر آن کس پف کند سبلت بسوزد.
بوشکور (از لغت نامۀ اسدی نخجوانی).
هر که بر روی مه فشاند تف
یا کند بر چراغ انجم پف.
جامی.
، آماسیدن. آماهیدن. نفخ کردن. خیز برداشتن چنانکه روی و پشت پای وپشت دست و جز آن. برآمدن. باد کردن. ورم کردن. بالاآمدن: روی بچه پف کرده است. کوکو پف کرد. شامی پف کرد، مجازاً بمعنی تکبر کردن در تداول عوام
دهن را بسته از میان دو لب دم بر آوردن و دمیدن برای تیز کردن یا خاموش کردن آتش یا سرد کردن چیزی گرم دمیدن فوت کردن، باد کردن آماس کردن آماسیدن نفخ کردن ورم کردن: صورتش پف کرده است، تکبر کردن
قطع کردن، بریدن رگ و پی حیوان با تبر، زخم زدن به درخت که
سرپا کردن، بیدار کردن
باز کردن، گشودن، خجالت کشیدن، تعارف کردن، باز کردن در و پنجره، باز گرداندن به عقب، بریدن قسمتی از
دمیدن، فوت کردن
پهن کردن، گستردن
انحنایی که مسیر پرواز پرنده از لحظه ی پرش از زمین تا رسیدن
سمج شدن کودک نسبت به مادر، پیله کردن، تنبیه شدید کردن
پرکندن مرغ و پرنده
پر کردن، کسی را علیه دیگری برانگیختن، پیشگیری از جفت گیری
به هدف خوردن، اصابت کردن تصادم، مماس بودن
